Hoewel de lijst de 7 Deadly Sins wordt genoemd, is er geen religieuze connotatie. Ook in seculiere filosofieën bestaan vergelijkbare lijsten. Wat ik probeer te zeggen is dat in verschillende manieren van kijken naar de werkelijkheid mijn thesis zinvol is. In een materialistische visie heeft effectief leren omgaan met conflicten overlevingswaarde en op zijn minst verhoogt het uw levensgeluk. In een christelijke/ humanistische kijk kan je zeggen dat je een beter mens bent geworden. En in een opvatting waarin het begrip reïncarnatie rol speelt kan het een stap omhoog zijn op de ladder van levens.

Ik herinner eraan dat in autopoiesis leven leren is en als u geleerd hebt, laat u meer adequaat gedrag zien in het omgaan met de impulsen uit de omgeving. Dus dit leren is in wezen dat u steeds menselijker wordt.

In autopoiesis wordt de impuls gezien als de bron van verandering. Maar nu weten we inmiddels dat het niet de impuls is die verandering veroorzaakt. In werkelijkheid is het de interne bewerking door het systeem dat de verandering initieert en daarmee het leren mogelijk maakt. De externe impuls maakt zelfs niet eens zo veel uit, – die kan zelfs illusoir zijn – het is de interne verwerking die telt, zelfs als die gebaseerd is op objectieve foute informatie.[16] Soms gebeurt het dat men reageert op iets dat een ander wordt verondersteld te hebben gezegd, maar nooit heeft gedaan. We hebben de neiging om de hiaten in onze kennis te vullen met verhalen die we verzinnen over de ander op basis van ons gevoelen over die persoon. Als we een welwillend gevoel over hem, zal wat hij zegt en doet positief worden geïnterpreteerd en vice versa, zolang we ons wereldbeeld maar in stand kunnen houden.[17]